Jesus Garitaonandia |
Abenduaren 25an ospatzen dogu kristauok Jesusen jaiotza, baina ez Jesus
egun horretan jaio zalako (Ebanjelioek ez deuskue data hori emoten), kristauak
jentilen aldiko jai bat kristautu ebelako baino.
Ekainaren 25an urteko egunik luzeenak eta abenduaren 25an egunik laburrenak
izaten dira. Honexek dira udako eta neguko urteburuak (solstizioak) eta
urteburu honetan jaiak ospatzen ziran jentil herrietan. Gure artean, neguko
urteburuetan “egubarriaren jaiak”
ospatzen ziran eguna luzatzen hazten zalako. Baita erromatarrak ere “eguzki barriaren” izenean jaiak
ospatzen zituen. Kristauak “eguzki
barriaren” jaia kristautu eben, egun horretan Jesukristoren jaiotza
ezarririk, hain zuzen, guri eta munduari argia eta bizia emoten deuskun
benetako Eguzkia Jesukristo gure Jauna dalako.
Nafarroako Lesaka eta inguruko herri batzuetan, baita Gipuzkoako beste
herritxo batzuetan ere, ukatu ezinezkoa da Olentzaroren mitoa oso-osoan sartzen
zala neguko urteburuetako jaietan. Hau da, naturaren, pertsonaren eta
eguzkiaren berbizkundean. Hori dala-eta, kalerik-kale erabilten dan
Olentzaroren irudia, agure zahar, mozkor, tripazai eta arlotearena, urte
zaharraren irudia da. Irudi hori erre egingo da “aldi barri” eta bizitza barri
baten sartzeko (J.M. Satrustegi).
Neguko urteburuetako mito barregarria ere kristautu egin zan eta kristau
izena jarri jakon: Olentzaro. Erdi Arotik datorren ohitura bati jarraituz,
abenduaren 17tik 23arte Elizak “antifona nagusiak” abesten deutsoz Jesukristori.
Antifonak, barriz, O letrarekin hazten dira: O Oriens (O Eguzki), O Rex (O
Errege), O Emmanuel (O Jauna gurekin). Hortik dator gazteleraz esaten dan
debozinoa: Nuestra Señora de la O. Baita Frantzia aldean ere
“les O de Noël” edo “les oleries” esaten deutse, hau da, O letrarekin hazten
diran antifonen aldia. Euskaraz “Olen-aroa”, “Olentzaroa” (Caro Baroja).
Marijesiak Gernikan |
Gernikan, adibidez, Gabon gauaren aurreko bederatzi egunetan, bertako
herritarrak herriko kaleetan zehar ibiltzen dira euskarazko bertsotan Jesusen
jaiotzako historiak kantatzen. Muxikan eta beste inguruko herrietan,
baserririk-baserri joaten dira herriko gazteak “marijesiak” kantatzen. Arana
Martijaren iritziz, ohitura honek, Erdi Aroko auto sakramentaletan dauko bere
jatorria.
Abendu santu honetan
Kristoren jaiotzia
Kontentuaren handiz
Guztiok poz gaitian.
Eguzki dibinala
Gauaren gauerdian
Etorri zan mundura
Gizonaren antzian.
Maria, Jose, Jose, Maria, Jesus,
Maria, Jose.
EZ GAGOZ BAKARRIK: JAUNA GEUGAZ DAGO
Aipatu ditugun ohitura guztiok Jesusen jaiotzari begira
dagoz. Abendu-aldia Jesusen jaiotza prestatzeko aldia da. Horregatik, abendu-aldia
itxaropen aldia da Jauna noiz etorriko itxaroten gagozalako. Jaunaren premian aurkitzen
gara. Jauna geure artean eta gurekin behar dogu. Izan ere aspaldi hontan mila
arazok ittotzen gaitue, era guztietako arazoak. Egoera ilun hontan, bizitza
duinago baten argitasuna eta itxaropena behar doguz. Gabonetan etorri jatorkuna
Jainko berbera da geu lako gizon egina. Eta etorri jatorku geuri duintasunez
bizitzeko ilusinoa emon nahi deuskulako. Horregaitik, bihotzez esan deiogun
elizan abesten dogun eskari hau: Zatoz,
Jauna, zatoz lurrera zure herri hau salbatzera.
Garitaonandia eta
Sardui´tar Jesus
Begoñako Santutegiko
Erretora
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina